مطالعه تاثیر روغن‌های فرار برخی از گیاهان سنتی بر روی باکتری استافیلوکوک اورئوس در پنیرهای صنعتی

  مقدمه : در این تحقیق تاثیر روغن‌های فرار گیاهان نعناع، زیره، ترخان، آویشن و پونه در دو غلظت (نزدیک به MIC هر روغن فرار) بر روی جمعیت باکتری استافیلوکوکوس ارئوس در پنیر سفید ایرانی بررسی شد.   روش بررسی : برای این منظور تعداد 25 بسته 100 گرمی پنیر برای هر غلظت روغن فرار در نظر گرفته شد و غلظت‌های 3/0 و 4/0 درصد روغن‌های فرار گیاهان نعناع، پونه، زیره و ترخان و غلظت‌های 1/0 و 2/0 درصد برای روغن‌های فرار گیاه آویشن استفاده شد، سپس به هر یک از بسته‌های پنیر باکتری استاف به تعداد 106 در هر گرم تلقیح شد. در کنار نمونه‌های مورد بررسی تعداد 25 بسته پنیر بدون روغن‌های فرار به عنوان شاهد درنظر گرفته شد و به همان تعداد باکتری استاف در آنها تلقیح گردید. پنیرهای مورد استفاده پاستوریزه بوده و از نظر شرایط تولید یکسان بودند.   نمونه‌ها به همراه شاهدها در سردخانه 12 درجه سانتی‌گراد (دمای مناسب برای رسیدن پنیر) برای مدت یک هفته نگهداری گردید و در زمان‌های صفر، 24، 48، 72 و 168 ساعت از نظر تعداد باکتری تلقیح شده شمارش شدند.   نتایج: نتایج این بررسی نشانگر این بود که پس از گذشت 168 ساعت تعداد باکتری در گروه‌های شاهد افزایش یافته است ولی در گروه‌های تیمار روند کاهش باکتری مشاهده گردید، به طوری که روغن‌های فرار گیاه آویشن با بیشترین تاثیر به میزان 2 و3 Log به ترتیب در غلظت 1/0 و 2/0 درصد نسبت به گروه شاهد موجب کاهش باکتری تلقیح شده گردید. پس از روغن‌های فرار آویشن، روغن‌های گیاهان زیره، پونه و نعناع تاثیر متوسط در کاهش باکتری از خود نشان دادند، و در نهایت کمترین اثر را بر روی باکتری تلقیح شده روغن‌های فرار گیاه ترخان به میزان 8/0 و 2/1 Log به ترتیب در غلظت‌های 3/0 و 4/0 درصد از خود نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی نشان می‌دهد که از گیاهان مورد بررسی نه تنها به عنوان یک طعم‌دهنده طبیعی بلکه به منظور نگهدارنده در پنیر و یا سایر مواد غذایی می‌توان استفاده کرد.